Άλμα ζωής: Έκκληση για ένα κρεβάτι!

ΓΙΑ ΤΙΣ ΧΗΜΕΙΟΘΕΡΑΠΕΙΕΣ ΤΟΥ ΚΑΡΚΙΝΟΥ ΤΟΥ ΜΑΣΤΟΥ
Δεν υπάρχει ο κατάλληλος χώρος στο ΠΠΝΠ

Έκκληση προς τον Διοικητή του Πανεπιστημιακού Γενικού Νοσοκομείου Πατρών «Παναγία η Βοήθεια», Χαράλαμπο Μπονάνο και τον καθηγητή Παθολογίας – Ογκολογίας ΠΓΝΠ, Χαράλαμπο Καλόφωνο, απευθύνει ο Σύλλογος Γυναικών με Καρκίνο Μαστού Νομού Αχαΐας «Άλμα Ζωής», για την παροχή ενός κρεβατιού, για όσες κάνουν χημειοθεραπείες.
Στην επιστολή που απέστειλε ο Σύλλογος τονίζεται:
«Η τεράστια ανθρωπιστική κρίση που τόσο άδικα και απρόσμενα έπληξε την χώρα μας και έφερε τους ανθρώπους στην άκρη του εαυτού τους, έχει πρόσωπο, έχει εικόνα. Και αυτή η εικόνα είναι οι πάσχοντες συμπολίτες μας, το πλέον ευαίσθητο κομμάτι της κοινωνίας μας: οι άνθρωποι που υποφέρουν. Ο καρκίνος θερίζει και σεις το ξέρετε καλύτερα από τον καθένα. Αμέτρητα τα κρούσματα και δυστυχώς σε όλο και μικρότερες ηλικίες.
Οι πάσχοντες συμπολίτες μας, πολλαπλασιάστηκαν σε απόλυτους αριθμούς (με επίσημα στοιχεία), ενώ υπερδιπλασιάστηκε ο αριθμός εκείνων, που πλέον αδυνατούν, εξαιτίας των πενιχρών ή και ανύπαρκτων εισοδημάτων τους, να εκτελέσουν θεραπείες εκτός νοσοκομείου, ιδιωτικά. Αυτοί οι άνθρωποι είναι σήμερα τα θύματα όχι μόνο μιας αδυσώπητης αρρώστιας που δεν δείχνει κανένα έλεος αλλά και μιας ανάλγητης πολιτείας, που τους αντιμετωπίζει σαν στατιστικά, σαν νούμερα, και τον θάνατό τους ως παράπλευρη απώλεια ενός ακήρυχτου πόλεμου.
Κι αυτό γιατί κάποια χρόνια πριν, κάποιοι σπατάλησαν, έφαγαν και ήπιαν με τα λεφτά του συστήματος υγείας και κάποιοι, σήμερα, αποφάσισαν να τιμωρήσουν γι΄αυτό συλλήβδην όλους, αδιακρίτως, κάποιοι αποφάσισαν την τιμωρία: καταδίκη σε θάνατο για χιλιάδες αθώους. Τα προβλήματα που φόρτωσαν στο σύστημα, πολλά: ελλείψεις φαρμάκων, έλλειψη ιατρικού και νοσηλευτικού προσωπικού, πεπαλαιωμένος και άχρηστος εξοπλισμός, έλλειψη αναλωσίμων. Τούτη όμως εδώ την στιγμή το θέμα που τίθεται είναι ένα, κε Διοικητά: πόσο επιτέλους κοστίζει η ανθρώπινη ζωή; Πόσο κοστίζει η ανθρώπινη αξιοπρέπεια;
Κε Διοκητά, γνωρίζετε και σεις με την ιδιότητα σας, όπως και εμείς, ως παθούσες, που δεχτήκαμε ανάλογες θεραπείες, το πρόβλημα χώρου, που αντιμετωπίζει, χρόνια τώρα, η Μονάδα Χημειοθεραπείας. Ξέρετε και ξέρουμε ότι η πλειονότητα των χημειοθεραπειών είναι εξαιρετικά βαριές, με άπειρες παρενέργειες, ενώ την ίδια στιγμή οι πάσχοντες που λαμβάνουν την θεραπεία είναι ιδιαίτερα ταλαιπωρημένοι από την αδυσώπητη αρρώστια (και όχι μόνο).
Πολλοί από αυτούς (πολλοί περισσότεροι από παλιά) θα καταλήξουν. Τους βλέπετε, λοιπόν, όπως τους βλέπουμε και εμείς, να λαμβάνουν τις θεραπείες τους, στοιβαγμένοι όπως-όπως, ο ένας πάνω στον άλλο, στους διαδρόμους, σε καρέκλες, αφημένοι στην τύχη και στον πόνο τους, χωρίς η Μονάδα να μπορεί να τους παρέχει το ελάχιστο: ένα κρεβάτι…..!!!!!!
Ναι….ένα κρεβάτι…. Και ένα χώρο, όπου θα μπορούν να δεχθούν την θεραπεία σε ανθρώπινες συνθήκες…. Το αυτονόητο και το ελάχιστο…. Ναι, το πρόβλημα έρχεται από παλιά. Δεν δημιουργήθηκε τώρα. Τώρα όμως, έλλειψε η ελπίδα…. τα φάρμακα…. ο σεβασμός στον πάσχοντα…. ο σεβασμός στην ζωή… στην αξιοπρέπεια….!!!!
Κύριε Διοικητά, γνωρίζουμε, εκτιμούμε και σεβόμαστε την τεράστια προσπάθεια που καταβάλετε στον χώρο του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου της Πάτρας με την παθογένεια του συστήματος υγείας, αλλά και πολλών συνηθειών και πρακτικών του παρελθόντος.
Κ. Διοικητά, εσείς που προσπαθείτε σκληρά να είστε αποτελεσματικός και να δίνετε άμεσες λύσεις σε πρακτικά ζητήματα και τουλάχιστον, στα αυτονόητα, παρακαλούμε προσεγγίστε το θέμα αυτό με την καταγεγραμμένη σας ευαισθησία, και δώστε για άλλη μια φορά την λύση, που, πολλές φορές δεν χρειάζεται τίποτα περισσότερο, παρά μια στιβαρή και γενναία απόφαση. Προσβλέπουμε στην ευαισθησία σας και στην αποτελεσματικότητα σας».
 
http://www.patrastimes.gr