ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ Ι.Σ.Θ. ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΤΩΝ ΝΟΣΟΚΟΜΕΙΑΚΩΝ ΙΑΤΡΩΝ


H σχετική πρόταση της Επιτροπής του Ιατρικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης για τα Προβλήματα των Νοσοκομειακών Ιατρών. Δεδομένου ότι το θέμα θα συζητηθεί και σε επίπεδο ΟΕΝΓΕ, οποιαδήποτε παρατήρησή σας είναι ευπρόσδεκτη.

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΠΡΟΕΔΡΟ ΚΑΙ ΤΟ Δ.Σ.
ΤΟΥ ΙΑΤΡΙΚΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Θεσσαλονίκη 27.6.03

Η Επιτροπή μετά από τέσσαρες συνεδριάσεις επί του θέματος έχει να προτείνει προς το Δ.Σ. του Ιατρικού Συλλόγου Θεσ/νίκης τις παρακάτω θέσεις επί του πολυδιευθυντικού και της εξέλιξης των ιατρών του Ε.Σ.Υ.

Πολυδιευθυντικό Σύστημα - Εξέλιξη των ιατρών που υπηρετούν στο Εθνικό Σύστημα Υγείας - Κριτήρια

Τα όργανα των Νοσοκομειακών Ιατρών (Ο.Ε.Ν.Γ.Ε. και Ε.Ν.Ι.Θ.) έχουν τοποθετηθεί υπέρ του πολυδιευθυντικού συστήματος από τριετίας και πλέον. Παρόλα αυτά ουδέποτε μέχρι σήμερα δεν παρουσιάσθηκαν εξειδικευμένες θέσεις των συνδικαλιστικών οργάνων που να αφορούν το πολυδιευθυντικό σύστημα και την εξέλιξη των ιατρών του Ε.Σ.Υ.

Ο νόμος του υπουργού υγείας Κ. Γείτονα προβλέπει ανάθεση υπευθυνότητας στους αναπληρωτές διευθυντές, η οποία ουδέποτε υλοποιήθηκε. Προτάσεις υπήρξαν, όπως και εξειδικευμένη θέση τόσο από την Ε.Ν.Ι.Θ. όσο και από τον Ι.Σ.Θ. Η Ομοσπονδία ουδέποτε διαμόρφωσε εξειδικευμένη άποψη.

Το μονοδιευθυντικό σύστημα, που εφαρμόσθηκε από το 1985 στο ΕΣΥ, δεν μπόρεσε να δώσει υψηλού επιπέδου παροχή υγειονομικών υπηρεσιών στους νοσηλευόμενους μέσα στα Νοσοκομεία, δεν εξασφάλισε την ισότιμη πρόσβαση όλων των πολιτών στο σύστημα και απέτυχε να διακινήσει γρήγορα τους ασθενείς (χρονοβόρο και ακριβό). Επίσης δεν μπόρεσε να αξιοποιήσει το υπάρχον ιατρικό δυναμικό (παραγκωνισμός, υπολειτουργία και πολλές φορές αχρήστευση πολύτιμου ιατρικού δυναμικού).

Έγινε σε όλους φανερό εδώ και πολύ καιρό, ότι είναι απαραίτητο να αναπτυχθεί ένα σύστημα εξέλιξης / ιεραρχίας το οποίο να εξασφαλίζει την απρόσκοπτη λειτουργία των μονάδων του ΕΣΥ μέσα στα Δημόσια Νοσοκομεία, την ταχεία και σωστή διακίνηση των ασθενών, να έχει το καλύτερο αποτέλεσμα με το μικρότερο δυνατό κόστος και να εκμεταλλεύεται στο έπακρο τις υπάρχουσες αποθήκες γνώσης σε συνδυασμό με τη βελτίωση του επιπέδου του υπάρχοντος αλλά και του νεοεισερχόμενου ιατρικού δυναμικού τόσο από οικονομική όσο και από επιστημονική άποψη που κατά γενική ομολογία είναι στενά συνυφασμένες.

Η εφαρμογή του πολυδιευθυντικού συστήματος όπως εφαρμόζεται εδώ και πολλά χρόνια στον Καναδά, την Ευρώπη και ορισμένες πολιτείες των Η.Π.Α. θα ευνοήσει τον ανταγωνισμό μεταξύ των ιατρών για εξέλιξη και θα δώσει τη δυνατότητα σε ικανότατους ιατρούς του ΕΣΥ να αναπτύξουν πλήρη δραστηριότητα. Τα παραπάνω μαζί με το γεγονός ότι κάθε Διευθυντής θα έχει πλέον πολύ μικρότερο αριθμό ασθενών υπό την ευθύνη του, θα οδηγήσουν στην καλύτερη αντιμετώπιση των ασθενών και την ταχύτερη διακίνησή τους που σε τελική κατάληξη θα επιφέρει και οικονομία στο σύστημα.

Πρώτη βασική προϋπόθεση για την αυτόνομη λειτουργία των Νοσοκομειακών ιατρών, και την υγιή ανάπτυξη του συστήματος είναι ο πλήρης διαχωρισμός των Νοσοκομειακών από τους Πανεπιστημιακούς Ιατρούς δηλαδή η δημιουργία αμιγών Πανεπιστημιακών Κλινικών όπως προβλέπει ο Νόμος 1397/83.

Δεύτερη βασική προϋπόθεση είναι η απομάκρυνση των Πανεπιστημιακών ιατρών από όλες τις επιτροπές κρίσης των ιατρών του ΕΣΥ.

Τρίτη βασική προϋπόθεση ο βαθμός του Επιμελητή Β να είναι η πύλη εισόδου στο ΕΣΥ. Η θέση του Διευθυντού που συνταξιοδοτείται προκηρύσσεται ως θέση Επιμελητού Β.

Βαθμίδες εξέλιξης των ιατρών του ΕΣΥ.

Οι προβλεπόμενες βαθμίδες των ιατρών του ΕΣΥ είναι η βαθμίδα του Επιμελητή Β, η βαθμίδα του Επιμελητή Α, η βαθμίδα του Αναπληρωτή Διευθυντή και η βαθμίδα του Διευθυντή.

Επιμελητής Β:

Μετά από μια δόκιμη διετία κρίνεται ατομικά και εφόσον θεωρηθεί ικανός μονιμοποιείται στο θεσμό. Εφόσον συμπληρώσει άλλα τέσσερα χρόνια στο βαθμό υποβάλλεται σε ατομική κρίση και εφόσον αυτή είναι επιτυχής προάγεται στη βαθμίδα του Επιμελητή Α. Σε περίπτωση αρνητικής κρίσης επανέρχεται για νέα κρίση μετά από ένα χρόνο. Εάν και αυτή η κρίση είναι αρνητική επανέρχεται για τρίτη κρίση μετά από ένα χρόνο από τη δεύτερη κρίση και σε περίπτωση που και αυτή είναι αρνητική τότε ο ιατρός πηγαίνει στην πρωτοβάθμια περίθαλψη σε προσωποπαγή θέση Επιμελητού Β, στην περιφέρεια του Πε.Σ.Υ. στο οποίο διορίστηκε.

Επιμελητής Α:

Μετά από θητεία πέντε (5) ετών στη βαθμίδα και μετά από ατομική κρίση προάγεται σε Αναπληρωτή Διευθυντή. Σε περίπτωση αρνητικής κρίσης μπορεί να κριθεί για δεύτερη φορά με αίτησή του μετά από ένα χρόνο. Σε περίπτωση δεύτερης αρνητικής κρίσης τίθεται στη διάθεση του φορέα, σε προσωποπαγή θέση ΕΑ.

Αναπληρωτής Διευθυντής:

Μετά από θητεία 4,0 ετών με αίτησή του κρίνεται για να καταλάβει τη βαθμίδα του Διευθυντή. Τα καθήκοντα, οι υποχρεώσεις και τα δικαιώματα των Αναπληρωτών Διευθυντών περιγράφονται στην από 7.10.2002 απόφαση του Δ.Σ. της Ε.Ν.Ι.Θ. που είναι και θέση του Ι.Σ.Θ. Σε περίπτωση αρνητικής κρίσης ο Αναπληρωτής Διευθυντής μπορεί να ζητήσει νέα κρίση το αργότερο ένα χρόνο από την πρώτη του αίτηση. Σε περίπτωση αρνητικής κρίσης τίθεται στη διάθεση του φορέα. Αναπληρωτής διευθυντής που δεν θα ζητήσει εξέλιξη στο βαθμό του Διευθυντή, ένα χρόνο μετά το πέρας της τετραετίας ή μετά από προηγούμενη αρνητική κρίση τίθεται στη διάθεση του φορέα, σε προσωποπαγή θέση Αναπληρωτή Διευθυντή.

Διευθυντής:

Κρίνεται ανά τριετία. Σε περίπτωση αρνητικής κρίσης, επανακρίνεται σε ένα χρόνο. Σε περίπτωση που και η δεύτερη κρίση είναι αρνητική τίθεται στη διάθεση του φορέα, σε προσωποπαγή θέση Διευθυντή.

Κλινικός Καθηγητής:

Είναι τίτλος που απονέμεται μετά από αίτηση του ενδιαφερομένου από εκλεκτορικό σώμα απαρτιζόμενο από Διευθυντές του ΕΣΥ που έχουν δίπλωμα μεταπτυχιακών σπουδών. Το εκλεκτορικό αυτό σώμα διορίζεται από το Υπουργείο Υγείας μετά από εισήγηση της ΟΕΝΓΕ στο ΚΕΣΥ. Ο τίτλος απονέμεται εφόσον ο υποψήφιος έχει τα απαραίτητα προσόντα. Ο κλινικός καθηγητής έχει τη δυνατότητα να χορηγεί θέμα για master. Ανά ΠεΣΥ δημιουργείται Ακαδημία του ΕΣΥ, απαρτιζόμενη από κλινικούς καθηγητές ή Διευθυντές με μεγάλη ακαδημαϊκή πείρα, η οποία ελέγχει τα εκπονούμενα master.

Ειδικές ρυθμίσεις - Μεταβατικές διατάξεις:

  1. Οι ιατροί του ΕΣΥ που υπηρετούν σε Πανεπιστημιακές Κλινικές κρίνονται σε ετήσια βάση από Διευθυντή ή Αναπληρωτή Διευθυντή της αντίστοιχης ειδικότητας που βρίσκεται στην ίδια κλινική ή εάν δεν υπάρχει τέτοιος από Διευθυντή ή Αναπληρωτή Διευθυντή του ΕΣΥ της ίδιας ειδικότητας που βρίσκεται στο ίδιο Πε.Σ.Υ. και ορίζεται από το Επιστημονικό Συμβούλιο του Πε.Σ.Υ.
  2. Οι ιατροί που ήδη υπηρετούν στο σύστημα εφόσον έχουν συμπληρώσει 6 χρόνια προϋπηρεσίας στη βαθμίδα του ΕΒ κρίνονται για ΕΑ.
  3. Οι ιατροί που έχουν συμπληρώσει συνολικά 11 χρόνια στο σύστημα στη και υπηρετούν στη βαθμίδα του ΕΒ ή του ΕΑ έχουν δικαίωμα με αίτησή τους να κριθούν στη βαθμίδα του Αναπληρωτή Διευθυντή.
  4. Οι ιατροί που έχουν συμπληρώσει 15 χρόνια συνολικά προϋπηρεσίας στο σύστημα και υπηρετούν ως ΕΒ, ΕΑ, ή Αναπληρωτές Διευθυντές έχουν δικαίωμα να κριθούν μετά από αίτησή τους στη βαθμίδα του Διευθυντή.
Κριτήρια

Οι Επιμελητές Β κρίνονται κύρια με βάση την κλινική τους δραστηριότητα. Σε κάθε περίπτωση λαμβάνεται υπόψη και η δραστηριότητά τους στην εκπαίδευση ειδικευομένων και η συμμετοχή τους στην εκπόνηση επιστημονικών εργασιών. Η Διεύθυνση της κλινικής είναι υποχρεωμένη να δώσει τη δυνατότητα στο Επιμελητή Β για έρευνα και για εκπόνηση master.

Οι Επιμελητές Α κρίνονται με βάση το κλινικό τους έργο (δυνατότητα κλινικής αυτοδυναμίας, πρωτοβουλία, σωστή κρίση-διάγνωση, ανθρώπινη συμπεριφορά στον άρρωστο και τους οικείους του), την πρωτοβουλία και συμμετοχή τους στην εκπόνηση επιστημονικών εργασιών (πρώτος συγγραφέας). Επίσης και από το διδακτικό τους έργο στην εκπαίδευση ειδικευομένων και εξειδικευομένων. Η κλινική - τμήμα - εργαστήριο είναι υποχρεωμένη/ο να αναθέσει στον Επιμελητή Α ερευνητικό έργο και να του εξασφαλίσει θέμα master ή το ίδιο ή μέσω του Νοσοκομείου στο οποίο εργάζεται ή ακόμη μέσω άλλου Νοσοκομείου, μετά από σχετικό αιτιολογημένο αίτημα του ιατρού και εφόσον δε διαταράσσεται η λειτουργία του χώρου στον οποίο εργάζεται.

Οι Αναπληρωτές Διευθυντές και οι Διευθυντές κρίνονται από το κλινικό τους έργο, την ερευνητική τους δραστηριότητα, την διοικητική τους ικανότητα και την συμμετοχή τους στην εκπαίδευση ειδικών και ειδικευομένων, τη συγγραφή βιβλίων, κεφαλαίων σε βιβλία, τη συμμετοχή τους στην έκδοση επιστημονικών περιοδικών και την οργάνωση συνεδρίων.

Όργανα κρίσης

Η κρίση κάθε ιατρού γίνεται μετά από αιτιολογημένες εισηγήσεις Τριμελούς Επιτροπής Ιατρών του ΕΣΥ που έχουν εάν είναι δυνατό ανώτερο βαθμό από τον κρινόμενο, είναι της ιδίας ειδικότητας και προέρχονται από άλλα τμήματα (περιλαμβάνεται και προφορική συνέντευξη). Η απόφαση λαμβάνεται από Επιτροπή που απαρτίζεται από τα μέλη της Τριμελούς Επιτροπής, τον Διευθυντή του αντίστοιχου Τομέα του Νοσοκομείου, τον Πρόεδρο του Επιστημονικού Συμβουλίου και τον Διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας. Η απόφαση της Επιτροπής αυτής είναι υποχρεωτική για τον Διοικητή του Νοσοκομείου. Στην περίπτωση που τη θέση του Διευθυντή του Τομέα, του Προέδρου του Επιστημονικού Συμβουλίου ή του Διευθυντή της Ιατρικής Υπηρεσίας κατέχει Πανεπιστημιακός ιατρός, ορίζεται αντικαταστάτης ιατρός του ΕΣΥ σε βαθμό Διευθυντή.

Η κρίση των Διευθυντών γίνεται από το Συμβούλιο Εθνικών κριτών.

Μόρια κρίσης

Τα μόρια αξιολόγησης της επιστημονικής δραστηριότητας των ιατρών του ΕΣΥ περιγράφονται στο περιοδικό "Ιπποκράτεια" 2002, 6(3): 144 - 154.

Περιφερειακές Ιατρικές Ακαδημίες του ΕΣΥ

  1. Στα πλαίσια της παρακολούθησης και του ελέγχου της εκπαιδευτικής και μετεκπαιδευτικής (μετά την ειδικότητα) δραστηριότητας των ιατρών ΕΣΥ των Νοσοκομείων, ιδρύονται ανά περιφέρεια (ανά Πε.Σ.Υ.) και θεσμοθετούνται Περιφερειακές Ιατρικές Ακαδημίες ΕΣΥ. Οι εν λόγω Ακαδημίες απαρτίζονται αποκλειστικά από ιατρούς ΕΣΥ όλων των βαθμίδων και ειδικοτήτων με συμμετρική και ομοιόμορφη προέλευσή τους από τα Νοσοκομεία της Περιφέρειας.
  2. Το ΔΣ των Ακαδημιών απαρτίζεται από 3 διευθυντές /κλινικούς καθηγητές ΕΣΥ, 2 Αναπληρωτές Διευθυντές, 1 Επιμ Α, και 1 Επιμ Β, οι οποίοι κατέχουν ήδη τίτλο διδακτορικής διατριβής ή master και έργο τους είναι το ακόλουθο:

    1. Η ανάθεση, παρακολούθηση και χορήγηση θεμάτων master σε ειδικευόμενους και ειδικούς ιατρούς του ΕΣΥ.
    2. Η παρακολούθηση και μετεκπαιδευτική δραστηριότητα των ειδικών νοσοκομειακών ιατρών και αξιολόγησή τους σύμφωνα με τα ευρωπαϊκά μετεκπαιδευτικά πρότυπα.
    3. Η παρακολούθηση και αξιολόγηση του παραγόμενου εκπαιδευτικού έργου των Νοσοκομείων της περιφέρειας μέσω της διοργάνωσης - μια φορά ανά έτος - Πανοσοκομειακών Συνεδρίων.
    4. Παρακολούθηση της εκπαίδευσης των ειδικευομένων,
    5. Μετακίνηση ειδικών ανάλογα με τις ανάγκες και τα προσόντα τους.
Βιβλιογραφία

1. Νόμος 2889
2. Νόμος 1397/83
3. Περιοδικό "Ιπποκράτεια" 2002, 6(3): 144 - 154


Γεώργιος Βέργουλας
Υπεύθυνος του Δ.Σ. για την Ομάδα
Προβλημάτων των Ιατρών του Ε.Σ.Υ.


Αρχική Σελίδα
© Copyright Ε.Ι.Ν.Α. 2001, 2002, 2003, 2004, 2005.